Voor wie het leuk vindt: korte geschiedenis van de betrekkingen Nederland - Portugal

De eerste betrekkingen tussen de Lage Landen en Portugal dateren uit 1147. Vlaamse en Friese kruisvaarders onderbraken hun reis om de koning van Portugal te helpen bij de verovering van Lissabon op de moslims.
Als beloning ontvingen deze kruisvaarders royale handelsvoorrechten. Ook in latere eeuwen bleef de handel een hoofdbestanddeel van de betrekkingen. Daarom werd in Antwerpen een Portugese factorij gevestigd, die zowel de handels- als de diplomatieke belangen behartigde.
In 1576 stuurde de Portugese koning een gezant naar de Staten-Generaal, en werd de vrijheid van onderlinge handel, ondanks de oorlog met Spanje, in een verdrag vastgelegd. Steun kon de Republiek der Verenigde Nederlanden en Engeland echter niet geven, maar wel gastvrijheid bieden aan de pretendent.
Er ontstonden familiebanden met het Oranjehuis, doordat Don Antonio`s oudste zoon, prins Emanuel, trouwde met de zuster van prins Maurits, prinses Emilia.
De Spaanse bezetting van Portugal (1580-1640) heeft belangrijke gevolgen gehad voor de ontwikkeling van Nederland. Nederlandse schepen werden niet meer toegelaten. Daarom moesten zij zelf de zeeweg naar Indië ontdekken. De overzeese expansie werd hierdoor sterk bevorderd. Vervolgens verdrong de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) de Portugezen uit Oost-Indië, Ceylon en een deel van Voor-Indië, terwijl de West-Indische Compagnie (WIC) een gedeelte van het Portugese bezit in Brazilië veroverde. 
Veel Portugese Joden vluchtten naar de noordelijke Nederlanden en hadden veel invloed op het intellectueel klimaat (Spinoza)Ook droegen zij bij aan de Republiek als financieel centrum.
Zie ook het blogbericht: Portugese synagoge in Amsterdam.

Toen Portugal in 1640 weer onafhankelijk werd, werden de betrekkingen met de Republiek der Nederlanden direct weer aangeknoopt. Maar de VOC en WIC wilden de veroverde Portugese bezittingen niet terug geven. 
In 1661 kwam een regeling tot stand, waarbij de Portugezen hun inmiddels alweer heroverde Braziliaanse gebieden officieel terugkregen, maar de VOC al haar Aziatische bezittingen behield.
Na een onderbreking in de Napoleontische tijd, werden de diplomatieke betrekkingen tussen Nederland en Portugal in 1815 weer hersteld. Gedurende het grootste deel van de 19e eeuw verliepen de bilaterale betrekkingen zonder bijzondere ontwikkelingen.
Pas tijdens de Boerenoorlog van 1899-1902 ontstonden er enkele problemen met Portugal en Engeland, rond de Nederlandse positie in Mozambique. Nederland had grote handelsbelangen in de hoofdstad Lorenço Marquez (het huidige Maputo), en werd beschuldigd van clandestiene wapenzendingen naar de Boerenrepubliek Transvaal en Oranje-Vrijstaat en verlening van paspoorten aan niet-Nederlandse vluchtelingen.
De bekendste vluchteling was president Paul Kruger, die in 1900 door het Nederlandse pantserdekschip ‘Gelderland’ vanuit Lorenço Marquez naar Europa werd gebracht.
De kwestie Oost-Timor was lang een issue in de Nederlands-Portugese betrekkingen. De onderlinge grens op dit door Nederland en Portugal gedeelde eiland was niet duidelijk. Dit veroorzaakte problemen en conflicten. Grensverdragen boden hier uiteindelijk de oplossing.
Na de Nederlandse capitulatie in 1940 veranderde dat echter volledig. Het neutrale Portugal werd toen voor de Nederlandse regering in Londen van groot belang voor de verbindingen met het Westelijk Halfrond, Indië en onbezet Europa. Na de Tweede Wereldoorlog werden Nederland en Portugal bondgenoten na het NAVO-lidmaatschap.
In de loop van de jaren zestig verkoelden de Nederlands-Portugese betrekkingen , door de Nederlandse kritiek op het dictatoriale bewind van Salazar en de Portugese koloniale oorlogen. Nederland heeft voor en na de Anjerrevolutie een belangrijke rol gespeeld in de totstandkoming van internationale druk op Lissabon om dekolonisatie en democratisering te bevorderen. Na de vestiging van de Portugese democratie, met de Anjerrevolutie van 1974, verbeterden de bilaterale betrekkingen fors, met name dankzij de goede verhouding tussen het kabinet Den Uyl en de regering Soares. De betrekkingen tussen Nederland en Portugal zijn sinds de Anjerrevolutie uitstekend. Als voorbeeld van de goede betrekkingen geldt dat Nederland sinds 1976, toen Indonesië Oost-Timor inlijfde, tot 2000 de Portugese belangen in Indonesië behartigde.
Sinds 1986, toen Portugal lid werd van de Europese Gemeenschap, zijn Portugal en Nederland, behalve NAVO-bondgenoten, op een veelheid van terreinen nauw met elkaar verbonden.
Zie voor veel meer interessante info de site van de Portugese ambassade in Lissabon.